Bij de dood van Pharoah Sanders. Ik zou toch zweren dat ik ergens in de jaren negentig een cd kocht van Pharoah Sanders met daarop een of ander calypso-achtig stuk. Op streaming media was dat betreffende album niet te vinden, maar nu hij overleden is las ik nog eens zijn lemma op Wikipedia, bekeek de bijbehorende discografie en kwam tot de ontdekking dat die cd simpelweg niet van Pharoah Sanders geweest kan zijn. Maar van wie dan wel? Mijn cd’s heb ik weg gedaan dus waarschijnlijk kom ik er nooit meer achter. Ik zie de hoes zo voor me, een portret van de betreffende saxofonist, met een vleug blauw en een vleug oranje
Op vinyl heb ik dan wel weer Promises, het album dat Sanders maakte met Floating Point en The London Symphony Orchestra. Met een hoes die nog mooier is in het echt dan hier op het plaatje. Die dan maar geluisterd gisterenavond.
I Always Have A Song Inside My Head 