Ik keek naar een vlog van mijn favoriete platenwinkel. Zoveel vinyl heb ik nog niet, maar wat ik heb komt daar vandaan. Uit Aarle-Rixtel. Dat is toch wel het mooie aan internet, dat je favoriete winkel zomaar aan de andere kant van het land kan zitten. En gelukkig maar, want het lokale aanbod is uiterst mager. Met een vers gekocht tasje vinyl naar huis fietsen, zoals ik dat als zestienjarige vaak deed, zit er vooralsnog niet in. Maar ooit reis ik af naar Aarle-Rixtel en trein ik drie uur lang terug met een vers gekocht tasje Bob’s Vinyl.
Maar goed, vlog. Music From Big Pink kwam voorbij. En Bob zei iets waar ik nooit eerder bij stil heb gestaan. Bob Dylan schilderde de hoes. Zo vaak naar dat album geluisterd, zo vaak gedacht “wat een duffe hoes”, maar nooit gekeken wie die hoes nu eigenlijk gemaakt heeft.
[…] eens verder gekeken, en dan blijkt mijn favoriete platenzaak twee albums van Jim Croce tweedehands aan te bieden voor een habbekrats. Life And Times in […]