Deze bijdrage verscheen ook op Ondergewaardeerde Liedjes in het kader van de Talk Talk battle.
Ooit trad Talk Talk op tijdens Veronica’s Rock Night, op 22 september 1984. Behalve Talk Talk gaven Sade en Level 42 die nacht ook een optreden, in welke volgorde heb ik niet kunnen achterhalen. Zaal open vanaf 22:00, aanvang 23:45. In mijn herinnering speelde Talk Talk ergens om een uur of drie ’s nachts.
Natuurlijk mocht ik er niet naar toe. Ik was nog maar dertien, het was in Rotterdam, het was ’s nachts, en het was sowieso rotherrie in de oren van mijn ouders. Er zat niks anders op dan het alarm te zetten op mijn wekkerradio cassetterecorder, en weer snel af als die dan om kwart voor twee ging. En zo hoorde ik die nacht Talk Talk spelen, door mijn walkman koptelefoon, in het donker, onder de dekens, hopend dat mijn ouders niet wakker werden van het geruis van het meedraaiende bandje. Na een klein uurtje speelt de band Renee als toegift. Ik had het einde gehaald zonder dat mijn ouders het door hadden. De cassette ging op stop, de koptelefoon af, de radio uit. Ik heb mijn ouders er nooit over gehoord, al zal ik er de volgende dag wat vermoeider uit hebben gezien.
Afgelopen week zag ik voor het eerst de bijbehorende beelden, want gelukkig is bijna alles op internet te vinden. Het oogt heel anders dan wat ik er toen onder de dekens bij verzon, maar het klinkt als het bandje dat ik jaren bewaard, gedraaid en gekoesterd heb.
I Always Have A Song Inside My Head 
[…] de dood van Mark Hollis. Ergens had ik gehoopt dat er ooit nog nieuw Talk Talk materiaal zou komen, of een nieuw solo album. Het kan nog altijd, maar […]
[…] mijn geheugen gegrift staat terwijl ik mij afvraag waar ik dat dan ooit gehoord heb. Niet tijdens Veronica’s Rock Night in 1984, en ook niet op de b-kant van Give It Up, want die had ik niet als single. Het […]